Gehetzti Welt-Erowrer
Iwer Sàlzkrùschte lààfe mer
Zùm roote Sànd,
Iwer Issklétz schritte mer
Längs’re Felsewànd.
De Stëënrose hätte mer so gër geroch,
E Issblùmm villicht aa noch gebroch.
Àwer mer lààfe hàlt àm Rànd,
Der Himmel stìtzt ùns ìm Rìcke,
Der Wìnd fihrt ùnsri Hànd,
Mer zijje schnell iwer Brìcke
Zù de Wìeschte mìt rootem Sànd.
E Newwelfeld dùn mer dùrichquëre
Zùm Himmelbloo ùns nähjre.
Ìm Wolkemeer flìeje mer Wëëje
Der grelle Sùnn entgeje.
Werre mer geblìe de Schäfle zehle,
Hätte mer gereut ìn Hìtt ùn Hehle.
Doch mer flìeje üs’m Bànd
Der Wìnd fihrt ùnsre Gàng,
De Sùnn dùt ùns verblenne,
Mer mìsse witerscht renne
Zùm Himmelbloo ùn rootem Sànd.
Etienne Feuchter
SARREGUEMINES
